15 Zilhicce 1428

24 Aralık 2007 Meşki

		Makamı	Usûlü	Bestekârı	Nutuk sahibi
1.	Beyâtîaraban - Düyek Gönül Mazhardır Envarı Cemale	Beyâtîaraban	Düyek	Enderunî Hafız Hüsnü Efendi	Hz. Nasûhî
2.	Beyâtîaraban - Düyek Eyâ Sen Sanma Ki Senden Bu Güftârı Dehan Söyler	Beyâtîaraban	Düyek	Musullu Hafız Osman	Nakşi Akkırman
3.	Beyâtîaraban - Sofyan Ah Ne Hoş Lezzet Verir Cane	Beyâtîaraban	Sofyan	Hacı Hafız Zeki Altun	?
4.	Beyâtî - Düyek Ehl-i Zikrin Zikrine Bürhan Olur Vakti Seher	Beyâtî	Düyek	Selahaddin Demirtaş (salahi Dede)	İbrahim Fahreddin Şevki El-cerrahi Hz.
5.	Beyâtî - Düyek İlham İle Dün Gece	Beyâtî	Düyek	Ahmet Muhtar Gölge	Yunus Emre Hazretleri (k.s)
6.	Uşşak - Sofyan Bayram Edelim - Şarab-ı Aşkını Nuş Ettir Ya Rab	Uşşak	Sofyan	Neyzen Hakan Alvan	Aşki Süleyman Muzaffer Efendi Hz.
7.	Beyâtî - Sofyan Dertliler Dermanı Aşıklar Burhan Veliler Sultanı Nureddin Cerrahi	Beyâtî	Sofyan	Derviş Kanuni Cüneyd Kosal	Aşki Süleyman Muzaffer Efendi Hz.
8.	Beyâtî - Sofyan Mecnuna Sordular Leyla Nice Oldu	Beyâtî	Sofyan	?	Yunus Emre Hazretleri (k.s)
9.	Hüseyni - Sofyan Tedbîrini Terk Eyle Takdîr Hüdâ'nındır	Hüseyni	Sofyan	?	Şeyh Galip (mehmed Esad Dede Efendi K.s.)
10.	Hüseyni - Sofyan Can Bula Cananını Bayram O Bayram Ola	Hüseyni	Sofyan	?	Alvarlı Efe Hz.
11.	Hüseyni - Sofyan Hakkı Seven Aşıkların Eğlencesi Tevhid Olur	Hüseyni	Sofyan	?	Niyaz-ı Mısrî Hz. (k.s)
12.	Hüseyni - Sofyan Çün Sana Gönlüm Mübtela Düştü	Hüseyni	Sofyan	Hafız Post	Niyaz-ı Mısrî Hz. (k.s)

Nutku irad eden:
Nakşi Akkırman

Eya sen sanma kim senden bu güftarı dehan söyler
Veya terkip olan unsur veya lahm-i zeban söyler
Seni ol sana bildirmek muradın kasd idip Mevla
Anasırdan giyip bir olan yüzünden tercüman söyler

Yarattı cümle eşyayı özün pinhan idip anda
Göründü nice bizi yüzden veli kendi nihan söyler
Hayali zill yeter ibret görünen hiyme-i tende
Değildir nutk eden suret derununda duran söyler

Sular kim bilmedi nefsin areften almadı dersin
Değildir Hak'ka arifler özün bilmez yalan söyler
Sahihem rebihem hamerin için aşıklar ey Nakşi
Erer maşukuna anlar mekandan la-mekan söyler

_____________

Eyâ sen sanma kim senden bu güftârı dehân söyler
Veyâ terkîb olan unsur yâhud lahm-i zebân söyler

Seni evvel sana bildirmek murâdın kasd edüp Mevlâ
Anâsırdan giyüp bir don yüzünden tercümân söyler

Hayâl-i zıll yeter 'ibret görünen hayme-i tende
Değildir nutkeden sûret derûnunda duran söyler

Şular kim bilmedi nefsin "aref"den almadı dersin
Değildir Hakk'a 'ârifler özün bilmez yalan söyler

Kimindir bunca cümbüşler kimindir nutkeden cevher
Özünden olmadın 'ârif özünden özge kân söyler

Yaratdı cümle eşyâyı özün pinhân edüp anda
Göründü nice bin yüzden velî kendi nihân söyler

"Sekâhüm Rabbühüm" hamrin içen 'âşıklar ey Nakşî
Erer ma'şûkuna anlar mekândan lâ-mekân söyler

https://defter-i-ussak.blogspot.com/2018/07/eya-sen-sanma-kim-senden-bu-guftari-dehan-soyler.html

Nutku irad eden:
Yunus Emre Hazretleri (k.s)

Mecnûn'a sordular Leylâ nic'oldu
Leylâ gitdi adı dillerde kaldı
Benim gönlüm şimdi bir Leylâ buldu
Yürü Leylâ ki ben Mevlâ'yı buldum
Leylâ Leylâ derken Allah'ı buldum

Şu ben yalvarırken sen nâz ederdin
Semâyı gözetip pervâz ederdin
Cefâyı çok vefâyı az ederdin
Yürü Leylâ ki ben Mevlâ'yı buldum
Leylâ Leylâ derken Allah'ı buldum

Bugün Mevlâ gören Leylâ'ya bakmaz
Ulu a'lâ gören ednâya bakmaz
Aya nazar eden yıldıza bakmaz
Yürü Leylâ ki ben Mevlâ'yı buldum
Leylâ Leylâ derken Allah'ı buldum

Mecnûn arzulayıp Kâbe'ye vardı
Halkaya yapışıp zârılık kıldı
Mecnûn Leylâ derken Mevlâ'yı buldu
Yürü Leylâ ki ben Mevlâ'yı buldum
Leylâ Leylâ derken Allah'ı buldum

Mecnûn'u beslerdi kullar dayalar
Mecnûn'un başında kuşlar yuvalar
Mekânımız oldu dağlar ovalar
Yürü Leylâ ki ben Mevlâ'yı buldum
Leylâ Leylâ derken Allah'ı buldum

Mecnûn oldum dağ başında gezerim
Mevlâ ile oldu benim pazarım
Var Leylâ ki bu sevdâdan bezerim
Yürü Leylâ ki ben Mevla'yı buldum
Leylâ Leylâ derken Allah'ı buldum

Ulu kuşlar yuva yapdı başımda
Ben Mevlâ’yı görür oldum düşümde
Var git Leyla durma benim karşımda
Yürü Leylâ ki ben Mevlâ'yı buldum
Leylâ Leylâ derken Allah'ı buldum

Gel ey YÛNUS bu sırlardan açılma
Hakk'ın lutfun görüp gayre saçılma
İnâyet Hak olan yerden kaçınma
Yürü Leylâ ki ben Mevlâ'yı buldum
Leylâ Leylâ derken Allah'ı buldum

Defter-i Uşşak - https://defter-i-ussak.blogspot.com/2015/12/yuru-leyla-ki-ben-mevlay-buldum.html

Nutku irad eden:
Şeyh Galip (mehmed Esad Dede Efendi K.s.)

Tedbîrini terk eyle takdîr Hudâ’nındır
Sen yoksun o benlikler hep vehm ü gümânındır
Birden bire bul aşkı bu tuhfe bulanındır
Devrân olalı devrân erbâb‐ı safânındır
Âşıkda keder neyler gam halk‐ı cihânındır
Koyma kadehi elden söz pîr‐i mugânındır

Meyhâneyi seyretdim uşşâka metâf olmuş
Teklîf ü tekellüfden sükkânı muâf olmuş
Bir neş’e gelip meclis bî-havf u hilâf olmuş
Gam sohbeti yâd olmaz meşrebleri sâf olmuş
Âşıkda keder neyler gam halk‐ı cihânındır
Koyma kadehi elden söz pîr‐i mugânındır

Ey dil sen o dildâre lâyık mı değilsin ya
Da'vâ-yı muhabbetde sâdık mı değilsin ya
Özrü nedir Azrâ’nın Vâmık mı değilsin ya
Bu gâm ne gezer sende âşık mı değilsin ya
Âşıkda keder neyler gam halk‐ı cihânındır
Koyma kadehi elden söz pîr‐i mugânındır

Mahzûn idi bir gün dil meyhâne‐i ma'nâda
İnkâra döşenmişdim efkâr düşüp yâda
Bir pîr gelip nâgâh pend etdi 'alelâde
Al destine bir bâde derd u gamı ver bâda
Âşıkda keder neyler gam halk‐ı cihânındır
Koyma kadehi elden söz pîr‐i mugânındır

Bir bâde çek efzûn kap meclisde zeber‐dest ol
Atma ayağın taşra meyhânede pâ‐best ol
Alçağa akar sular pây‐i huma düş mest ol
Pür-cûş olayım dersen Gâlib gibi sermest ol
Âşıkda keder neyler gam halk‐ı cihânındır
Koyma kadehi elden söz pîr‐i mugânındır

Defter-i Uşşak - https://defter-i-ussak.blogspot.com/2017/12/tedbirini-terk-eyle-takdir-hudanindir.html