Ey şehîd-i pâk-i-dil hep ins ü cin ağlar sana
Serteser mâtem tutup kevn-ü mekân ağlar sana
Terk edip gitdin bu ilden yârını yârânını
Gam çekip yârân ü yârın her zamân ağlar sana
Âşiyân-ı fânîyi şöyle koyup bî-derk ile
Sen bekâ buldun bu fânî âşiyân ağlar sana
Ah Hüseynim vah Hüseynim aşıkan ağlar sana
Her yanı bend eylemişdi hüsn-i hâlin ey melek
Âleme hicrin bekâ verdi cihân ağlar sana
Herkesin gönlünde yapmışdın muhabbetden ribât
Firkatın zehriyle hep pîr ü civân ağlar sana
Azm edince vasla cân hâk-i vücûdun çün bu hâk
Sînesin çâk eyledi ol bî-gümân ağlar sana
Çekdi zahmet bâğ-bân hüsnün bâğından gül dere
Kim hazân aldı gülün gül bâğ-bân ağlar sana
Firkatınla kan döken ancak ki Hulûsî değil
Devr edip döndükçe bu devr ü zamân ağlar sana
https://somuncubaba.net/dergi/70-sayi/divan-i-hulus-i-darendevi-2/