1 Ağustos 2016 Meşki

Gelmişem vahdet elinden aşk ile cihâne ben
İçmişem câm-ı ezelden olmuşam mestâne ben

Çünki "kerremnâ benî âdem" dedi Kur'ân'da Hakk
Âyine-veş sûret oldum cism ile ol câna ben

Gönlüme nûr-i tecellî dost cemâlinden doğar
Şem'ine pervâne oldum aşka yâne yâne ben

Çünki bu sevdâyı yazmış dest-i kudret başıma
Anın içün yok karârım düşmüşem cevlâna ben

Ey Sinânî aşk makâmı bes rızâ-yı Hakk dürür
Pâdişâhın hizmetinde durmuşam dîvâne ben

Zât-ı Hakk’da mahrem-i irfân olan anlar bizi,
İlm-i sırda bahr-ı bî-pâyân olan anlar bizi.

Bu fenâ gülzârına bülbül olanlar anlamaz,
Vech-i bâkî hüsnüne hayrân olan anlar bizi.

Dünyâ vü ukbâyı ta’mir eylemekten geçmişiz,
Her taraftan yıkılıp vîrân olan anlar bizi.

Biz şol abdalız bıraktık eğnimizden şâlımız,
Varlığından soyunup üryân olan anlar bizi.

Zâhidâ ayık dururken anlamazsın sen bizi,
Cür’ayı sâfî içüp mestân olan anlar bizi.

Ârifin her bir sözünü duymaya insân gerek,
Bu cihânda sanmanız hayvân olan anlar bizi.

Kahr u lûtfü şey’i vâhid bilmeyen çeker azab,
Ol azabdan kurtulup sultân olan anlar bizi.

Ey Niyâzî katremiz deryâya saldık biz bugün,
Katre nice anlasın ummân olan anlar bizi.

Halkı koyup lâ mekân ilinde menzil tutalı,
Mısrıyâ şol canlara canân olan anlar bizi.

Ey garib bülbül diyârın kândedir
Bir haber ver gülizârın kândedir

Sen bu ilde kimseye yâr olmadın
Var senin elbette yârin kândedir

Arttı günden güne feryâdın senin
Âh‐u efgân oldu mu’tâdın senin

Aşk içinde kimdir üstâdın senin
Bu senin sabr‐u karârın kândedir

Bir enisin yok aceb hasrettesin
Rahatı terk eyledin mihnettesin

Gece gündüz bilmeyüp hayrettesin
Yâ senin leyl‐ü nehârın kândedir

Ne göründü güle karşı gözüne
Ne büründü baktığınca özüne

Kimse mahrem olmadı hiç râzına
Bilmediler şeh‐süvârın kândedir

Gökte uçarken seni indirdiler
Çâr‐ı unsur bendlerine urdular

Nûr iken adın Niyâzî dediler
Şol ezelki itibârın kândedir

Benim maksûdum âlemde değildir lâkin illâ Hû
Bu benim derdime dermân değildir lâkin illâ Hû

Değildir hûrî vü gılmân ne cennet köşkü ne rıdvân
Bu benim gönlüme sultân değildir lâkin illâ Hû

Anın nakş-ı hayâlinden cihân bir zerre olmuşdur
Nazar etsen o zerreden görünmez lâkin illâ Hû

Hüdâî sen eğer idrak edersen fânî dünyâyı
Bu sözün sırrına kimse eremez lâkin illâ Hû

Gönülleri doldurur erenlerin halveti,
Ölüleri diriltir erenlerin halveti.

Yaka yaka kül eder, her dikeni gül eder.
Hakk’dan yana yol eder erenlerin halveti.

Sıdk ile giren kişi, âh u zâr olur işi,
Gözden akıtır yaşı erenlerin halveti.

Tuygurur ol illeri tiz geçirür billeri,
Yakın eder yolları erenlerin halveti.

İçine bir od salar nefsin sıfâtın yakar,
Canın gözünü açar erenlerin halveti.

Seni sana bildirir, ağlar iken güldürür,
İrfan ile doldurur erenlerin halveti.

Niyâzî sen var yürü sanma anı zâhiri,
İçrüden içeri erenlerin halveti.

Gönülleri doldurur erenlerin halveti,
Ölüleri diriltir erenlerin halveti.

Sanma ey zâhid bizi kim öyle hor u ahkarız
Bizler ol âyine-i âlem-nümâ-yı ekberiz
Tâlibân-ı feyz-i Ahmed bendegân-ı Haydarız
Nakşibend sûretteyiz; lâkin Melâmî-meşrebiz
İsm-i zâtı her nefes tekrâr eden hak mezhebiz

Zâhidâ erbâb-ı gaflet sandığın lâ-şüphe sen
Dahl edip kürsîde halkın boyuna takma resen
Şuğl-ı uşşak ma'nevîdir ne bilir erbâb-ı fen?
Nakşibend sûretteyiz; lâkin Melâmî-meşrebiz
İsm-i zâtı her nefes tekrâr eden hak mezhebiz

Kisve-i aşkı mülebbes hırka vü şâl istemez
Mekteb-i irfanda tahsîl eyleyen kâl istemez
Hulk-ı Hakk'ın gayrisinden başka bir hâl istemez
Nakşibend sûretteyiz; lâkin Melâmî-meşrebiz
İsm-i zâtı her nefes tekrâr eden hak mezhebiz

Kesret-i eşyâyı sanma vahdete mâni' olur
Böyle bir efkâra hâşâ ehl-i dil kâni' olur;
Zât-ı Hak eşyâyı her demde bütün câmi' olur
Nakşibend sûretteyiz; lâkin Melâmî-meşrebiz
İsm-i zâtı her nefes tekrâr eden hak mezhebiz

Bunca envâ'-ı ulûmun noktadır hep masdarı
Böyle ferman eylemiştir zât-ı vâlâ Haydari
Bâ-yı bismillâhtır ancak ehl-i Hakk'ın ezberi
Nakşibend sûretteyiz; lâkin Melâmî-meşrebiz
İsm-i zâtı her nefes tekrâr eden hak mezhebiz

İsm-i Zâhir mazhariyle dehre seyrân eyledik
Himmet-i mürşid ile aşk sahnında cevlân eyledik
Men aref dersinde hattâ kesb-i îkân eyledik
Nakşibend sûretteyiz; lâkin Melâmî-meşrebiz
İsm-i zâtı her nefes tekrâr eden hak mezhebiz

İhtiyârın selbedip; anla bizim mişvârımız;
Kim sıfât u zât-ı Hakk'ı derk ve rü'yet kârımız;
Yoksa hâriçten bilinmez dahl ile etvârımız
Nakşibend sûretteyiz; lâkin Melâmî-meşrebiz
İsm-i zâtı her nefes tekrâr eden hak mezhebiz

Söylenen nutku bilir ehl-i kemâl gayet ayân
Zümre-i uşşâka vâzıhtır bu sözler her zamân
Tâhirâ hatm-i makâl et eyle ikmâl-i beyân
Nakşibend sûretteyiz; lâkin Melâmî-meşrebiz
İsm-i zâtı her nefes tekrâr eden hak mezhebiz

Allah Vâhid Ehad Samed
Senden diler kullar ebed
Sensin ezel sensin ebed
Senden diler kullar ebed

Dünyâ vü ukbâda hemîn
Sensin bize bizden yakîn
Eyâ Rahîmü'l-âlemin
Senden diler kullar ebed

Evvel âhir halk-ı cihân
Zâtına etmeğe imân
Yâ zü'l-keremi ve'l ihsân
Senden diler kullar ebed

Cihâr-ı yâr-ı Mustafa
Ger âl ü evlâd ü abâ
Gerek dünyâ gerek ukbâ
Senden diler kullar ebed

Ger lutfu ger merhameti
Ger afv ü ger mağfireti
Dareynde izzü rif'atî
Senden diler kullar ebed

Cümlenin Hâlıkı Allah
Cümlenin Râzıkı Allah
Seyyid Rızâ vü nûrullah
Senden diler kullar ebed

Not: Bu ilâhi 'Vefâ Devri' denilen özel zikirde bu darplar ve esma üzerine okunabilir

Aşkın ile aşıklar
Yansın yâ Resûlallah
İçip aşkın şarabın
Kansın yâ Resulallah

Şol seni seven kişi
Verir yoluna başı
İki cihan güneşi
Sensin yâ Resulallah

Şol seni sevdi Sübhan
Oldun kamuya sultan
Canım yoluna kurban
Olsun yâ Resulallah

Âşıkam ol dildare
Bülbülem şol gülzâre
Seni sevmeyen nâre
Yansın yâ Resulallah

Şol seni sevenlere
Kıl şefaat anlara
Mü'min olan tenlere
Cansın yâ Resulallah

Aşık Yunus'un canı
Hilm ü şefaat kânı
Âlemlerin sultanı
Sensin yâ Resulallah

----

Aşkın ile âşıklar yansın yâ Resûlallâh
İçüp aşkın şerâbın kansın yâ Resûlallâh

Şol seni seven kişi verir yoluna başı
İki cihân güneşi sensin yâ Resûlallâh

Şol seni sevenlere kıl şefâ‘at anlara
Mü'min olan tenlere cânsın yâ Resûlallâh

Şol seni sevdi Sübhân oldun kamuya sultân
Cânım yoluna kurbân olsun yâ Resûlallâh

Âşıkam şol dîldâra bülbülem şol gülzâra
Seni sevmeyen nâra yansın yâ Resûlallâh

Dervîş Yûnus'un cânı ilm ü şefâ‘at kânı
İki cihân sultânı sensin yâ Resûlallâh

Defter-i Uşşak: https://defter-i-ussak.blogspot.com/2016/05/askin-ile-asiklar-yansin-ya-resulallah.html

Şeyhimin illeri
Uzaktır yolları
Açılmış gülleri
Dermeğe kim gelir

Şeyhimin özünü
Severim sözünü
Mübarek yüzünü
Görmeğe kim gelir

Şeyhimin şemine
Bu canım pervane
Salâdır aşıklar
Yammağa kim gelir

Şeyhimin ilinde
Asası elinde
Şeyhimin yolunda
Ölmeğe kim gelir

Hak için malını
Hep vere vârını
Aşk için kanını
Dökmeğe kim gelir

Şeyhimin ilinde
Bir kadeh elinde
Susamış aşıklar
Kanmağa kim gelir

Ahd ile vefalar
Zevk ile safalar
Bu yolda cefalar
Çekmeğe kim gelir

Ah ile göz yaşı
Yunus'un haldaşı
Zehr ile şol aşı
Yemeğe kim gelir
Yanmağa kim gelir

Defter-i Uşşak - https://defter-i-ussak.blogspot.com/2016/08/kim-gelir.html

Âşık zikret Mevlâ'yı
Kân ağlayu ağlayu
Terket kuru sevdâyı
Kân ağlayu ağlayu

Gezme aylak boşuna
Düşme halkın peşine
Tövbe et kem işine
Kân ağlayu ağlayu

Hakk rızâsın ara gör
Zikr-i Hakk'da duragör
Cânın dosta viregör
Kân ağlayu ağlayu

Hakk yoluna kıl fedâ
Başı cânından cüdâ
Seni afvetsin Hudâ
Kân ağlayu ağlayu

İste Hakk'ın zâtını
Al Hakk'dan murâdını
Dilde virdet âdını
Kân ağlayu ağlayu

Cennet sana açılsın
Hep rahmetler saçılsın
Nûr hulleler biçilsin
Kân ağlayu ağlayu

Aşkî sen de zikreyle
Yâr adını fikreyle
Her hâline şükreyle
Kân ağlayu ağlayu

Nice feryad edip zârı kılam ben
Nice bu aşk oduna yakılam ben

Ölümden korkmazan be hey yârenler
Budur korkum yardan ki ayrılam ben

E ya Leylâ sıfat senin elinden
Varam Mecnun gibi dağa düşem ben

Yunûs eydür senin aşkın yolunda
Varsam cansur gibi berdar olam ben

Allah Allah Rabbünâ Yâ Men Aynî Sâdîrî
Sultan küllün evliyâ pîrim Abdülkâdirî

Bağdadi dâ üs safâ dâr'ül mekârin vefâ
Nûr-i çeşm-i Mustafa pîrim Abdülkâdirî

Bağdadi küm hâviri irham hayrûl mâhiri
Ve ala kamber Alî pîrim Abdülkadirî