Doğmazdı Kalbe İman

Doğmazdı kalbe iman, inmezdi arza Kur'an
Meçhul olurdu esmâ, Levlâke yâ Muhammed

Mâtem tutardı gökler, gülmezdi hiç melekler
Mahzûndur Arş-i alâ, levlâke yâ Muhammed!

Feyzinle güldü âlem, gufrâna erdi âdem,
Ağlardı belki hâla, Levlâke yâ Muhammed

Sayende erdi insan Tevhîde, yoksa putlar
Mâbûd olurdu -hâşâ- Levlâke yâ Muhammed

Şefkatli annesinden öksüz kalan yetîme,
Benzerdi sanki eşyâ, Levlâke yâ Muhammed

Gün görmeden baharlar, sislerle örtülürdü,
Zindan olurdu dünyâ, Levlâke yâ Muhammed

İnler dururdu sesler, her nağme hıçkırıkdı;
Tutmuştu Arşı şekvâ, Levlâke yâ Muhammed

Dünyâda tek hakîkat uğrunda can verenler,
Bulmazdı derde kimyâ, Levlâke yâ Muhammed

Al kan, figan içinde te'yîd ederdi zulmû;
Binlerle kanlı sehpâ, Levlâke yâ Muhammed