Efendimsin Cihanda İtibarım Varsa Sendendir

Efendimsin, cihânda itibârım varsa, sendendir
Miyân-ı âşıkânda iştihârım varsa, sendendir

Benim feyz-i hayâtım, hâsıl-ı rûh-ı revânımsın
Eğer sermâye-i ömrümde kârım varsa, sendendir

Veren bu sûret-i mevhûme revnâk reng-i hüsnündür
Gülistân-ı hayâlim, nevbâharım varsa, sendendir

Felekden zerre mikdâr olmadım devrinde rencîde
Ger ey mihr-i münîr âh u zârım varsa, sendendir

Senin pervâne-i hicrânınam, sen şem’-i vuslatsın
Be-her şeb hâhiş-i bûs u kenârım varsa, sendendir

Şehîd-i aşkın oldum, lâle-zâr-ı dâğdır sînem
Çerâğ-ı türbetim, şem’-i mezârım varsa, sendendir

Gören sergeştelikde gird-bâd-ı dest zann eyler
Fenâ-ender-fenâyım, her ne varım varsa, sendendir

Niçün âvâre kıldın gevher-i galtânın olmışken
Gönül âyînesinde bir gubârım varsa sendendir

Şafak-tâb eyledin peymânemi hûnâb ile sâkî
Sabâh-ı sohbet-i meyde humarım varsa sendendir

Sanadır ilticâsı Gâlib'in yâ Hazret-i Monlâ,
Başımda bir külâh-ı iftihârım varsa, sendendir