3 Temmuz 2017 Meşki

Nazenin bu ömrümüz bir göz yumup açmış gibi
Geldi geçti duymadık bir kuş konup uçmuş gibi

Nice geçti bilmedik bu rûzigâr önden sona
Öyle tut şimdi bize bir yel esip geçmiş gibi

Niceler geldi bu mülke gitti vü göçtü geri
Şöyle kim bir kâriban bir dem konup göçmüş gibi

İşbu dünyâya gelenler bir dem eğlenmediler
Hânümânın döktü gitti yağından kaçmış gibi

Sinlere var kim bilesin bu halâyık neydügin
Sanasın kim bir ekindir Azrail biçmiş gibi

Bahtiyâr şu kişi kim dünyâda adı kala
Ölmedi dürür âb-ı hayât içmiş gibi

Bu ömür sermayesin olmaz yere harceyledin
Şöyle kim bir key deli nakdin suya saçmış gibi

Âşık Yunus ömrünü sen hak yola sarf eyle ki 
Tâ eresin Hazret'e bir göz yumup açmış gibi

Kalbimin levhinde ancak kāmet-i yâr elfi var,
Pîş-i çeşmânımda yârin nokta-i ruhsârı var.

Başka harf öğretmedi üstâd-ı aşk-ı lem-yezel,
Bildiğim bir, gördüğüm bir, sevdiğim Allâh var

Ger zemînin altı üstü olsa birdir âşıka,
Sidre’den makbûl o yer ki onda vechullâh var.

Çıksa eflâke ne hâsıl âşıka olmazsa yâr,
Cennet-i âlâ o câh ki onda aşkullâh var.

Sağ u sol, arz u semâ mîrâc için farklı değil,
Çünki maksad vuslat-ı Hak, bir cemâlullâh var.

Âşık u mâşûka bak, hem mest ü sâkîyle müdâm,
Kâinâtta, cümlede mevcûd nûrullâh var.

Kâbe-i rûy-i nigârı tavf eden uşşâk-ı yâr,
Varlığı yâre verip der, ben yokum Allâh var.

Kutlu olsun Yûsuf-i Ken’ân’a mîrâc-ı güzîn!
“Lâ” ye saldı Ken’an’ı “illâ” dedi Allâh var!

http://www.gulmisalgursoy.com/secmeler3.html

Halas et kalbimiz hubbi sivadan
Kerem senden inayet senden Allah
Geçe ta nefsimiz olmaz hevadan
Kerem senden inayet senden Allah

Temevvüc eyleyip behri inayet
Zuhura geldi pes asarı kudret
Efendi fazlına yoktur nihayet
Kerem senden inayet senden Allah

Kulak tutan Hüdayi hak
Geçip noksandan erişmiş tamama
İnayet haktan olur hassü amme

Habîbullah cihâne cân değil mi
Vücûdu âleme sultan değil mi
Cihâne bâis oldu çünkü Nûru
Cemâli cümlede tabân değil mi

Nebîler serveri şâh-ı resûldür
Gülistân-ı visâl içinde güldür
Cenabı bize hâdi-i sünbüldür
Beyânı Âyetü'l-Kur'an değil mi

Anın Nûru olupdur Nûr-ı envâr
Anın bûyınden oldu bûy-i ezhar
Meşâyıh da anındır bunca edvâr
Kamûsu katre ol ummân değil mi

O şemse zerre olursa bu Nûri
Yeter âlemlere bir zerre nûri
Olur zulmâtı kâşif çün zuhûrî
Ziyâsı âleme yeksân değil mi

Ey Meded Ey Fahri Alem Rahmetenlil Alemin
Mücrimim ihsana geldim ya Şefi-il Müznibin
Ya Resulallah meded senden meded
Hayra amalim mi var yazsın kiramen katibin

Rûhum sana âşık, sana hayrandır Efendim, 
Bir ben değil, âlem sana kurbandır Efendim. 
Ecrâm ü felek, Levh u Kalem, mest-i nigâhın, 
Dîdârına âşık Ulu Yezdândır Efendim. 

Mahşerde nebîler bile senden medet ister, 
Rahmet, diyen âlemlere, Rahmandır Efendim. 
Kıtmîrinim ey Şâh-ı Rusül, kovma kapından, 
Asilere lütfun, yüce fermândır Efendim. 

Ta Arşa çıkar her gece âşıkların âhı, 
Medheyleyen ahlâkın, Kur ân dır Efendim 
Aşkınla buhurdan gibi tütmekde bu kalbim, 
Sensiz bana cennet bile hicrandır Efendim...

Dağ kalbime bir lâhzacık ey Nur-i dilârâ, 
Nûrun ki; gönül derdime dermandır Efendim... 
Ulvî de senin bağrı yanık âşık-ı zârın, 
Feryâdı bütün âteş-i sûzandır Efendim.

İksiri azamdır nutk-i ehlullah
Yek nazarda haki kimya ederler
Hakkın esrarından onlardır ağah
Velakin surete ihva ederler

Bakma hakaretle devişhanlara
Köhne aba giyen ârifanlara
Vârisi Enbiya denmiş onlara
Mürde gönülleri ihya ederler

Emrah'ım ceht eyle kali hal eyle
Kâl ehli olandan infisâl eyle
Erenleri bulda imtisâl eyle
Seni de vâsıl-ı Mevlâ ederler

Can-u dilden fani kıldın âkıbet 
Sen beni mestâne kıldın âkıbet

Şol aşkın zincirin tahrik eyleyüp 
Sen beni divâne kıldın âkıbet

Dâne iken bağ-ı bostan eyledin 
Dâneyi yüz dâne kıldın akıbet

Ey Fakirullah bu Hakkı bendeni 
Vâsıl-ı cânâne kıldın âkıbet

Tedbîrini terk eyle takdîr Hudâ’nındır
Sen yoksun o benlikler hep vehm ü gümânındır
Birden bire bul aşkı bu tuhfe bulanındır
Devrân olalı devrân erbâb‐ı safânındır
Âşıkda keder neyler gam halk‐ı cihânındır
Koyma kadehi elden söz pîr‐i mugânındır

Meyhâneyi seyretdim uşşâka metâf olmuş
Teklîf ü tekellüfden sükkânı muâf olmuş
Bir neş’e gelip meclis bî-havf u hilâf olmuş
Gam sohbeti yâd olmaz meşrebleri sâf olmuş
Âşıkda keder neyler gam halk‐ı cihânındır
Koyma kadehi elden söz pîr‐i mugânındır

Ey dil sen o dildâre lâyık mı değilsin ya
Da'vâ-yı muhabbetde sâdık mı değilsin ya
Özrü nedir Azrâ’nın Vâmık mı değilsin ya
Bu gâm ne gezer sende âşık mı değilsin ya
Âşıkda keder neyler gam halk‐ı cihânındır
Koyma kadehi elden söz pîr‐i mugânındır

Mahzûn idi bir gün dil meyhâne‐i ma'nâda
İnkâra döşenmişdim efkâr düşüp yâda
Bir pîr gelip nâgâh pend etdi 'alelâde
Al destine bir bâde derd u gamı ver bâda
Âşıkda keder neyler gam halk‐ı cihânındır
Koyma kadehi elden söz pîr‐i mugânındır

Bir bâde çek efzûn kap meclisde zeber‐dest ol
Atma ayağın taşra meyhânede pâ‐best ol
Alçağa akar sular pây‐i huma düş mest ol
Pür-cûş olayım dersen Gâlib gibi sermest ol
Âşıkda keder neyler gam halk‐ı cihânındır
Koyma kadehi elden söz pîr‐i mugânındır

Defter-i Uşşak - https://defter-i-ussak.blogspot.com/2017/12/tedbirini-terk-eyle-takdir-hudanindir.html

Gözler aydın olsun bugün efendim
Iyd-i sünnetiniz mübarek olsun
Şerafetli cemaati beğendim
Sur-i sünnetiniz mübarek olsun

Okunsun salâvat meclis kurulsun
Cemaatin gönlü gözü nur olsun
Bu hitanda feyz-i rahman bulunsun
Iyd-i sünnetiniz mübarek olsun

Muhammed Mustafa Ahmed-i muhtar
Bu sünneti bize kıldı yadigâr
Alamet-i İslam budur aşikâr
Sur-i sünnetiniz mübarek olsun

Elvan nakış türlü taam görülür
Amirane semaverler kurulur
Daireler vurur

Sünnet olan yavru taze bir güldür
Gönül bahçesinde taze sünbüldür
Annesi babası gülle bülbüldür

Okusun fatiha meclisi tamdır
Müslümana lutf-i imandır
Cenab-ı Allah'tan

Çün sana gönlüm mübtelâ düşdü
Derd ü gam bana âşinâ düşdü

Zühd ü takvâya yâr idim evvel
Aşk ile benden hep cüdâ düşdü

Vâiz ider gel aşkı terk eyle
Nideyim sabrım bî‐vefâ düşdü

Nice terk etsin aşkı şol âşık
Ana karşı sen mehlikâ düşdü

Vechini görsem dağılır aklım
Zülfün ona çün muktedâ düşdü

Kim seni buldu kendi yok oldu
Vaslına ey dost cân bahâ düşdü

Aşka uşşâkın da'vet etmişsin
Cân kulağına ol sadâ düşdü

Bu Niyâzî’nin hiç vücûdunda
Zerre komadı hep bekâ düşdü

Defter-i Uşşak - https://defter-i-ussak.blogspot.com/2017/09/cun-sana-gonlum-mubtela-dusdu.html