1 Ekim 2018 Meşki

Ben bu kalbimde ilahî, başka sultân istemem
Dilrûbâsın tende cânım, başka bir cân istemem
Yok muhakkak kalmadı bende vücud-u ârizî
Her umurum sende câri, başka ünvân istemem

Yok bu âlemde görünmüş ayrı bir dîdâr-ı yâr
Nispetimsin tâ ezelden gayr-ı burhân istemem
Dîde-i hakkınla baktıkça göründü birliğin
Lâkin amma sûretimde şekl-i tâbân istemem

Ben lisânımla “Ene’l Hak” lâfzını etmem bir ân
Hâlimi cânım bilirsin lâfz-ı üryân istemem
Yok Süheyl’in hiçbir vücûdu, var olan sensin Hüdâ
Ben bunu bildikçe yârim, başka cânân istemem

Bak şu bî insaf-ı Yezid-i bednihâd-ı zâlime
Teşnegah-ı ehl-i beyte vermemiş bir matra su
Sûzinak olsun ilâhi kalbhâne-i Yezîd
Bulmasın rûz-i cezâda içmeye bir katre su

Nihad - Huy
Bednihad - Kötü huy

Not: Bu nutk-u şerif'in güftesi Hicazkar notada İbrahim Fahreddin Şevki Efendi Hazretleri olarak kayıt edilmiş olmasına rağmen, M. Hilmi DedeBaba el-Bektâşî K.S.nin divanında bulunmaktadır. (Revak yay. M.H. DedeBabe Dîvânı sf. 410). Divana sehven kaydedilmiş olması uzak bir ihtimal olduğundan Dil Beyti veritabanında M. Hilmi Dedebaba olarak düzeltiyoruz.

Ehl-i aşka bir belâ zindânıdır bu mâsivâ
Mekke'den Kûfe'ye azmetdi Hüseyn âl-i abâ
Bu kazâya hem rızâ vermişdi nûr-i Fâtımâ
Eylemez aslâ tegayyür çünki takdîr-i Hudâ

Defter-i Uşşak - https://defter-i-ussak.blogspot.com/2016/10/ehl-i-aska-bir-bela-zindandr-bu-masiva.html

Düşdü çün kim Kerbelâ'ya gözleri şehlâ Hüseyn
Kâinâta lerze düşdü dediler hep vâ Hüseyn

Akdı ol dem Kerbelâ deştinde tûfân-ı belâ
Al kızıl kân içre kaldı ruhleri hamrâ Hüseyn

Her Muharrem cem' olup anda gürûh-i âşıkân
Âh u feryâd eyleyüp derler kamusu yâ Hüseyn

Çekdiler tîğ-ı cefâyı dûdmân-ı Hayder'e
Âşıkân kanlar döküp çağırdı vâveylâ Hüseyn

Mâtem-i âl-i abâ'çün geydi mü'minler siyâh
Şâd olup bu vak'adan hep zümre-i a’dâ Hüseyn

Şevketâ bu vak'adan kan ağlamak hengâmıdır
Kerbelâ'da oldu sergerdân kadd-i bâlâ Hüseyn

Defter-i Uşşak - https://defter-i-ussak.blogspot.com/2014/10/urfal-sair-sevket-efendi-ve-bir.html

Ey Hatîce annemiz ey çâresizler çâresi
Ey Resûl-i Kibriya'nın zevcesi hem sâyesi
Ehl-i Beyt'in masdarı, mü'minlerin sertâcısın
Hazret-i Zehrâ Betül'ün valid-i üftâdesi

Hazret-i Peygamber'i tasdik eden sen ibtidâ
Servet ü sâmânını uğrunda sen ettin fedâ
Bu şeref kâfi değil mi kadrini i'lâ için
Mü'minâtın tâc ü fahri ey ulu Hayrun nisâ

Ey Muhammed Mustafâ'nın pek vefâkâr zevcesi
Hazreti Şah-ı Alî'nin sâyesi dildâdesi
Hem Hasan ile Hüseyin'in bergüzîde ceddesi
Şem-i vechin dâima Ken'an hakir pervânesi

zevc: Eş
sâye: Himâye
ilâ: Yükseltmek, yüceltmek
masdar: Evvel, ilk çıkılan yer
ibtidâ: ilk önce, başlangıç

Cafer-i Tayyar'ın ol gelinidir
Kardeşi Fatıma'nın muinidir
Nisâ'yı ehl-i beytin şerefidir
Gaziyi Kerbela Seyyide Zeynep
Feryâd eder uşşak matemine hep

Yezidlere hesap soran merdâne
Evlad-ı Hüseyne can siperane
Belegal uladır Seyyide Zeynep

Ey Fatih-i Hayber Ali
Vey melce-i ahkar Ali
Kerrâr u hem Haydar Ali
Mevlâ-yı her Kanber Ali
Ey sâki-i Kevser Ali
Damad-ı Peygamber Ali

Ey şehr-i yar-i evliya
Vey mahrem-i fahrünnisâ
Sıhr-ı Habîb-i Kibriya
Şir-i Hüdâ şih-i Hüdâ
Ey sâki-i Kevser Ali
Damad-ı Peygamber Ali

Oldum yine nefse esir
Ahvâlime sensin habîr
Asilere lutfun kesir
Leylâya sen ol destgir
Ey sâki-i kevse

Çâr unsur ile mevlâ kendin izhâr eyledi,
Zât u esmâ vü sıfâtıyla devri ile vâr eyledi,

Çok zamanlar devr ile ol pûta-yı aşkta yanup,
Âkıbet insân-ı kâmil oldu ikrâr eyledi,

Kurdu bir bâzâr-ı kesret, alan satan kendidir,
Bilmeyenler gördü mahlûk, bilen settâr eyledi,

Söyleyen de dinleyen de ol durur etme eceb,
Hem kelîm ü hem semîdir böyle etvâr eyledi,

Yetmeyenler birliğe bu kesret içre oldu gark,
Kimini bülbül edip zâr, kimini hâr eyledi,

Zât-ı Mansûr’dan ”Ene’l-Hakk” râzını ifşâ eyleyüp,
Sûret-i Mansûr’a isnâd ile berdâr eyledi,

”Basrîyâ” sundu bu câmı teşnegân-ı vahdete,
Nûş edenler oldu huşyâr, gayr-ı ağyâr eyledi,

Taşdı rahmet deryâsı
Gark oldu cümle âsî
Dört kitâbın ma'nâsı
Lâ ilâhe illallah

Budur ma'nânın hâsı
Siler kalbinden pâsı
İsm-i a’zam duâsı
Lâ ilâhe illallah

Gönül burcundan doğar
Âleme rahmet yağar
Hakk’ın birliğin öğer
Lâ ilâhe illallah

Kitaplarda yazılıdır
Gönüllerde gizlidir
Söylenecek söz budur
Lâ ilâhe illallah

Cennetden çıkdı Âdem
Dünyâya basdı kadem
Bunu der idi müdâm
Lâ ilâhe illallah

Erenlerin burağı
Yakın eder ırağı
Arşın kürsün direği
Lâ ilâhe illallah

Gönüllere yol eyler
Dâğı taşı kül eyler
Sultânları kul eyler
Lâ ilâhe illallah

Yûnus da bunu dedi
Yanar yürek aşk oldu
Mevlâ’nın güzel adı
Lâ ilâhe illallah

Defter-i Uşşak - https://defter-i-ussak.blogspot.com/2016/07/tasd-rahmet-deryas.html

Rumda Acemde aşık olduğum,
Yemen illerinde Veysel Karani
Allah'ın Habibi dostum dedi
Yemen illerinde Veysel Karani

Anasından doğup dünyaya geldi
Melekler altına kanadın serdi
Resulün hırkasını tacını giydi
Yemen illerinde Veysel Karani

Erenler önünde kemer belinde
Ak nurdan beni var o sağ elinde
Veys Sultan derler hak divanında
Yemen illerinde Veysel Karani

Sabah namazını kılıp giderdi
Gizlice Rabbine niyaz ederdi
Anın işi güçü deve güderdi
Yemen illerinde Veysel Karani

Bin deveyi bir akceye güderdi
Onun da nısfını zekat ederdi
Develer bileşince tevhid ederdi
Yemen illerinde Veysel Karani

Elinde asası hurma dalından
Eyninde hırkası deve yününden
Asla hata gelmez onun dilinden
Yemen illerinde Veysel Karani

Yastığı taş idi döşek postu
Cennetlik eylemek ümmeti kastı
Hakkın sevgilisi habibin dostu
Yemen illerine Veysel Karani

Anasından destur aldı durmadı,
Kabe yollarını geçti boyladı
Geldi o Resulu evde bulmadı
Yemen illerinde Veysel Karani

Peygamber mescidden evine geldi
Veysin nurunu kapıda gördü
Sordu Aişeye eve kim geldi
Yemen ellerinde Veysel Karani

Yunus eydür gelin biz de varalım
Ayağın tozuna yüzler sürelim
Hak nasip eylesin komşu olalım
Yemen illerinde Veysel Karani

Ali almış sancağını eline
Seğirdüp giderler mahşer yerine
Hasan'ı Hüseyn'i almış yanına
Vâh ümmetim diye ağlar Muhammed

Kıyamet kopucak canlar uyanır
Dervîş olan mürşidine dayanır
Yüzün yere koymuş Hakk'a yalvarır
Vâh ümmetim diye ağlar Muhammed

Uryân olmuş yatar ol za'îf tenler
Sararmış benizler söylemez diller
Mahşer yerine cem' olmuş erenler
Vâh ümmetim diye ağlar Muhammed

Kızım Fâtımâ'yı sana vereyim
Ben ümmetsiz cennetini neyleyim
Değmeyin bana tamuya gireyim
Vâh ümmetim deyip ağlar Muhammed

Yûnus eydür gelin kadrin bilelim
Fırsat elde iken tevhîd edelim
Rûhu için çok salavât verelim
Vâh ümmetim deyip ağlar Muhammed

Defter-i Uşşak - https://defter-i-ussak.blogspot.com/2015/10/ali-alms-sancagn-eline.html