Bakıp Cemal-i Yare Çağırıram Dost

Nutuk sahibi: Niyaz-ı Mısrî Hz. (k.s)

Bakıp cemâl-i yâre çağırıram dost dost

Dil oldu pâre pâre çağırıram dost dost

Aşkın ile dolmuşam zühdümü yanılmışam

Mest-i müdâm olmuşam çağırıram dost dost

Mescid ü meyhânede hânede vîrânede

Ka`be'de büthânede çağırıram dost dost

Sular gibi çağ çağ dolaşırım dağ dağ

Hayrân bana sol u sağ çağırıram dost dost

Geldim cihâne garîb oldum güle andelîb

Herdem ciğerler delip çağırıram dost dost

Dünyâ gamından geçip yokluğa kanat açıp

Aşk ile dâim uçup çağırıram dost dost

Aradığım cândadır cânda vü hem tendedir

Bilir iken bendedir çağırıram dost dost

Gâh düşerim mutlaka gâh asl u geh mülhaka

Bakıp kamudan Hakk'a çağırıram dost dost

Dolunmaz ol hâl ü had mine'l-ezel tâ ebed

Onulmaz aslâ bu derd çağırıram dost dost

Hep görünen dost yüzü andan ayırmam gözü

Gitmez dilimden sözü çağırıram dost dost

Deryâ olunca nefes pârelenince kafes

Tâ kesilince bu ses çağırıram dost dost

Gökler gibi dönerem gün gibi dolanıram
Devr ile eğlenirem çağırıram dost dost

Ne yerdeyim ne gökde ne ölüyüm ne zinde

Her yerde her zamanda çağırıram dost dost

Geldim o dost ilinden koka koka gülünden

Niyâzî'nin dilinden çağırıram dost dost