Ey Şehid-i Pak-i Dil

Ey şehîd-i pâk-i-dil hep ins ü cin ağlar sana
Serteser mâtem tutup kevn-ü mekân ağlar sana

Terk edip gitdin bu ilden yârını yârânını
Gam çekip yârân ü yârın her zamân ağlar sana

Âşiyân-ı fânîyi şöyle koyup bî-derk ile
Sen bekâ buldun bu fânî âşiyân ağlar sana

Ah Hüseynim vah Hüseynim aşıkan ağlar sana

Her yanı bend eylemişdi hüsn-i hâlin ey melek
Âleme hicrin bekâ verdi cihân ağlar sana

Herkesin gönlünde yapmışdın muhabbetden ribât
Firkatın zehriyle hep pîr ü civân ağlar sana

Azm edince vasla cân hâk-i vücûdun çün bu hâk
Sînesin çâk eyledi ol bî-gümân ağlar sana

Çekdi zahmet bâğ-bân hüsnün bâğından gül dere
Kim hazân aldı gülün gül bâğ-bân ağlar sana

Firkatınla kan döken ancak ki Hulûsî değil
Devr edip döndükçe bu devr ü zamân ağlar sana

https://somuncubaba.net/dergi/70-sayi/divan-i-hulus-i-darendevi-2/