21 Mart 2011 Meşki

Ol cihânın fahrinin sırrına kurbân olayım
Hutbe-i levlâk âyetin şânına kurban olayım
Kaab-ı kavseyn-i ev ednâsına kurbân olayım
Ben anın ilm ile irfânına kurbân olayım
Ben anın esrâr-ı Mi’râc'ına kurbân olayım

Ol Ebûbekr ü Ömer Osman Ali dört yâridir
Ol risâlet bağının anlar gül-i gülzârıdır
Cümle ashâb-ı hidâyet râhının envârıdır
Ben anın âli’ne ashâbına kurbân olayım
Ben anın ashâb ü ahbâbına kurbân olayım

Ol Hasan hazretlerine zehr içirdi eşkiyâ
Hem Hüseyn oldu susuzluktan şehîd-i Kerbelâ
İkisidir aslı nesli cümle âl-i Mustafâ
Ben anın âl’ine evlâdına kurbân olayım
Ben anın evlâd ü ensâbına kurbân olayım

Cümle ümmetten hayırlıdır o şâhın ümmeti
Ümmetine cümleten artık eder Hak rahmeti
Enbiyâ ânınla buldu bunca lûtf ü izzeti
Ben anın lûtfuna ihsânına kurbân olayım
Ben anın envâ-ı eltâfına kurbân olayım

Her ne denlü enbiyâ ve mürselin kim geldiler
Ümmeti olmaklığı Hak’tan temennî kıldılar
Evliyâ ana Niyazî kul u kurbân oldular
Ben anın ayağının tozuna kurbân olayım
Yoluna gidenlerin izine kurbân olayım.

Mısrî Niyâzî Dîvânı Şerhi sy.151

Ey garib bülbül diyârın kândedir
Bir haber ver gülizârın kândedir

Sen bu ilde kimseye yâr olmadın
Var senin elbette yârin kândedir

Arttı günden güne feryâdın senin
Âh‐u efgân oldu mu’tâdın senin

Aşk içinde kimdir üstâdın senin
Bu senin sabr‐u karârın kândedir

Bir enisin yok aceb hasrettesin
Rahatı terk eyledin mihnettesin

Gece gündüz bilmeyüp hayrettesin
Yâ senin leyl‐ü nehârın kândedir

Ne göründü güle karşı gözüne
Ne büründü baktığınca özüne

Kimse mahrem olmadı hiç râzına
Bilmediler şeh‐süvârın kândedir

Gökte uçarken seni indirdiler
Çâr‐ı unsur bendlerine urdular

Nûr iken adın Niyâzî dediler
Şol ezelki itibârın kândedir

Gelin gidelim Allah yoluna
Feryâd edelim Allah yoluna

Bir yılı bir gün gelecek ol gün
Süre gel yüzün Allah yoluna

Derdine düşme yolundan şaşma
Hiç şerîk koşma Allah yoluna

Yûnus’un sözü kül olmuş özü
Kan ağlar gözü Allah yoluna

Defter-i Uşşak - https://defter-i-ussak.blogspot.com/2017/07/gelin-gidelim-allah-yoluna.html

ster isen bulasın cânânı sen
Gayra bakma sende iste sende bul
Kendi mir’atında gözle anı sen
Gayra bakma sende iste sende bul

Her sıfat kim sende var izle anı
Gör ne sırdan feyz alır gözle anı
Erişince zâtına özle anı
Gayra bakma sende iste sende bul

Kenz-i mahfî âşikâr hep sendedir
Yaz u kış leyl ü nehâr hep sendedir
İki âlemde ne var hep sendedir
Gayra bakma sende iste sende bul

"Men 'aref" sırrına er ko gafleti
Gör ne remz eyler bu insân sûreti
Haşr ü neşr ile tamuyu cenneti
Gayra bakma sende iste sende bul

Haşr‐ı sûrî hâlin inkâr eyleme
Gülşen iken yerini hâr eyleme
Enfüs ü âfâkı bil âr eyleme
Gayra bakma sende iste sende bul

Zât‐ı Hakk’ı anla zâtındır senin
Hem sıfâtı hep sıfâtındır senin
Sen seni bilmek necâtındır senin
Gayra bakma sende iste sende bul

Sûreti terk eyle ma'nâ bulagör
Ko sıfâtı bahr‐ı zâta dalagör
Ey Niyâzi şark u garba dolagör
Gayra bakma sende iste sende bul

Defter-i Uşşak - https://defter-i-ussak.blogspot.com/2018/04/ister-isen-bulasin-canani-sen.html

Yine dil natını söyler Ya Muhammed
Dil ve can mülkünü söyler Ya Muhammed

Ne kadirim Seni methetmeye ben
Kemâfi methi Hak söyler Ya Muhammed

Sen ol sultanı kevneynsin ki mahlûk
Senin methinde acizler Ya Muhammed

Boyuna hil’ati levlâki giyip
Düşüptür sâye serviler Ya Muhammed

Alır güneş ile ay nuru yüzünden
Saçın velleyli yeldadır Ya Muhammed

Kaşındır kabe gavseyn ev edna
Terinden açılır güller Ya Muhammed

Boyun eğmiştir çeşmine hayran
Çimen sahnende sümbüller Ya Muhammed

Lebin la’li dehânın madenidir
Lisanın vahyi Hakk’ı söyler Ya Muhammed

Şu vakit ki çıkıp gezdin semayı
Bulup hazretde rif’atler Ya Muhammed

Kamu ervahı Peygamber hem eflak
Seni iclale geldiler ya Muhammed

Seni şahı âlem kılıp o anda
Kamusu ümmet oldular Ya Muhammed

Niçün olmayalar ümmet ki Hakk’ın
Rızasın Sende buldular Ya Muhammed

Ne noksan ere cahine kılırsan
Niyazi’ye şefaatler Ya Muhammed

Kanı bir mürşid-i kâmil isteyen
Yetiş Elmalı’da Ümmi Sinan'a
Kalbüm marazından kurtulam diyen
Yetiş Elmalı’da Ümmi Sinan’a

Gerçi her köşede şeyhim dir çoktur
Binde birinin (kim) irfanı yoktur
Mürşid-i kâmilim tarîki Hakk’dır
Yetiş Elmalı’da Ümmi Sinan’a

Allah fillâh irşâd yoluna durmuş
Yolıla ehlinden usûlün almış
Sinesi nûr ile eyle(ce) dolmuş
Eriş Elmalı’da Ümmi Sinana

Âyetin hadîsin sırrın anlayan
Dâ’im tevhid ile gönlün eyleyen
Bîçâre Mısrînin sözün dinleyen
Eriş Elmalıda Ümmi Sinana

Cân yine bülbül oldu hâr açılıp gül oldu
Göz kulak oldu her yer her ne ki vâr ol oldu

Uyandı çün nâr‐ı aşk kaynadı ebhâr‐ı aşk
Her yanaya çağlayup akdı gözüm sel oldu

Gönül ol bahre daldı dilim tutuldu kaldı
Girdim anın zikrine a'zâlarım dil oldu

Ferhad bugün ben oldum varlık dâğını deldim
Şîrin'ime varmaya her cânibim yol oldu

Geç âk ile kâradan halkı bırak âradan
Niyâzî dön buradan durma sana gel oldu

Defter-i Uşşak - https://defter-i-ussak.blogspot.com/2016/01/can-yine-bulbul-oldu-har-acilip-gul-oldu.html

Derman arardım derdime, derdim bana derman imiş
Bürhan sorardım aslıma, aslım bana bürhan imiş

Sağ ü solu gözler idim, ben dost yüzün görsem deyû
Ben taşrada arar iken ol can içinde can imiş

Öyle sanırdım ayrıyam, dost gayrıdır ben gayrıyam
Benden görüp işideni bildim ki ol canan imiş

Savm ü Salât ü Hacc ile sanma biter zâhid işin
İnsan-ı kâmil olmayâ lazım olan irfân imiş

Kanden gelir yolun senin, ya kande varır menzilin
Nerden gelip gittiğini anlamayan hayvan imiş

Mürşid gerektir bildire Hakk'ı sana Hak-kal yakîn
Mürşidi olmayanların bildikleri güman imiş

Her mürşide dil verme kim yolunu sarpa uğratır
Mürşidi kâmil olanın gayet yolu âsân imiş

Anla hemen bir söz dürür, yokuş değildir düz dürür
Alem kamu bir yüz dürür, görüen anı hayrân imiş

İşit Niyazi'nin sözün, bir nesne örtmez Hak yüzün
Hak'dan ayan bir nesne yok, gözsüzlere pinhan imiş

Çün sana gönlüm mübtelâ düşdü
Derd ü gam bana âşinâ düşdü

Zühd ü takvâya yâr idim evvel
Aşk ile benden hep cüdâ düşdü

Vâiz ider gel aşkı terk eyle
Nideyim sabrım bî‐vefâ düşdü

Nice terk etsin aşkı şol âşık
Ana karşı sen mehlikâ düşdü

Vechini görsem dağılır aklım
Zülfün ona çün muktedâ düşdü

Kim seni buldu kendi yok oldu
Vaslına ey dost cân bahâ düşdü

Aşka uşşâkın da'vet etmişsin
Cân kulağına ol sadâ düşdü

Bu Niyâzî’nin hiç vücûdunda
Zerre komadı hep bekâ düşdü

Defter-i Uşşak - https://defter-i-ussak.blogspot.com/2017/09/cun-sana-gonlum-mubtela-dusdu.html

Hakk'ı seven aşıkların
Eğlencesi tevhîd olur
Aşk oduna yanıkların
Eğlencesi tevhîd olur

Durmaz isim sürer dili
Sorur müdam doğru yolu
Gerçek ere diyen belî
Eğlencesi tevhîd olur

Halkın arasından çıkar
Tevhid görmeye can atar
Bülbül gibi daim öter
Eğlencesi tevhîd olur

Nâmü menâlin terk eder
Ehlü iyâlin terk eder
Halinle kâlin terk eder
Eğlencesi tevhîd olur

Dünya ve ukba perdesin
Ardına atar cümlesin
Kor mâsivâ eğlencesin
Eğlencesi tevhid olur

Mısrî'ye uyan kişinin
Gider çürüğü işinin
İçindeki can kuşunun
Eğlencesi tevhîd olur

Defter-i Uşşak - https://defter-i-ussak.blogspot.com/2015/02/hakk-seven-asklarn-eglencesi-tevhid-olur.html

Tevhîd etsin dilimiz
Pâk olsun hem kalbimiz
Sırlar görsün gözümüz
Lâ ilâhe illallâh

Dervişler tevhîd eder
Kalbinin pasın siler
Erenler yolun güder
Lâ ilâhe illallâh

Tevhîd îman tapusu
Gider nârın korkusu
Açar cennet kapusu
Lâ ilâhe illallâh

Münkire kulak asmaz
Tehdîdinden hiç korkmaz
Dervîş devrânsız durmaz
Lâ ilâhe illallâh

Nûreddîn'in yolunda
Fahrî her an kapunda
Gece gündüz dilinde
Lâ ilâhe illallâh

Defter-i Uşşak - https://defter-i-ussak.blogspot.com/2015/11/fahreddin-efendi-hazretlerinin-tevhid.html