17 Şubat 2014 Meşki

Can be-istikbal-i canan mireved
Teşne sûi aı hayvan mireved

Z'in acayib çi bâşed der cihan
Mihr-ra şeb perre mihman mireved

Kerd hâlid dâmen ez la'let yemen
Sûy'i sâmân bedahşan mireved

Gelmişem vahdet elinden aşk ile cihâne ben
İçmişem câm-ı ezelden olmuşam mestâne ben

Çünki "kerremnâ benî âdem" dedi Kur'ân'da Hakk
Âyine-veş sûret oldum cism ile ol câna ben

Gönlüme nûr-i tecellî dost cemâlinden doğar
Şem'ine pervâne oldum aşka yâne yâne ben

Çünki bu sevdâyı yazmış dest-i kudret başıma
Anın içün yok karârım düşmüşem cevlâna ben

Ey Sinânî aşk makâmı bes rızâ-yı Hakk dürür
Pâdişâhın hizmetinde durmuşam dîvâne ben

Zât-ı Hakk’da mahrem-i irfân olan anlar bizi,
İlm-i sırda bahr-ı bî-pâyân olan anlar bizi.

Bu fenâ gülzârına bülbül olanlar anlamaz,
Vech-i bâkî hüsnüne hayrân olan anlar bizi.

Dünyâ vü ukbâyı ta’mir eylemekten geçmişiz,
Her taraftan yıkılıp vîrân olan anlar bizi.

Biz şol abdalız bıraktık eğnimizden şâlımız,
Varlığından soyunup üryân olan anlar bizi.

Zâhidâ ayık dururken anlamazsın sen bizi,
Cür’ayı sâfî içüp mestân olan anlar bizi.

Ârifin her bir sözünü duymaya insân gerek,
Bu cihânda sanmanız hayvân olan anlar bizi.

Kahr u lûtfü şey’i vâhid bilmeyen çeker azab,
Ol azabdan kurtulup sultân olan anlar bizi.

Ey Niyâzî katremiz deryâya saldık biz bugün,
Katre nice anlasın ummân olan anlar bizi.

Halkı koyup lâ mekân ilinde menzil tutalı,
Mısrıyâ şol canlara canân olan anlar bizi.

Benim maksûdum âlemde değildir lâkin illâ Hû
Bu benim derdime dermân değildir lâkin illâ Hû

Değildir hûrî vü gılmân ne cennet köşkü ne rıdvân
Bu benim gönlüme sultân değildir lâkin illâ Hû

Anın nakş-ı hayâlinden cihân bir zerre olmuşdur
Nazar etsen o zerreden görünmez lâkin illâ Hû

Hüdâî sen eğer idrak edersen fânî dünyâyı
Bu sözün sırrına kimse eremez lâkin illâ Hû

Gönülleri doldurur erenlerin halveti,
Ölüleri diriltir erenlerin halveti.

Yaka yaka kül eder, her dikeni gül eder.
Hakk’dan yana yol eder erenlerin halveti.

Sıdk ile giren kişi, âh u zâr olur işi,
Gözden akıtır yaşı erenlerin halveti.

Tuygurur ol illeri tiz geçirür billeri,
Yakın eder yolları erenlerin halveti.

İçine bir od salar nefsin sıfâtın yakar,
Canın gözünü açar erenlerin halveti.

Seni sana bildirir, ağlar iken güldürür,
İrfan ile doldurur erenlerin halveti.

Niyâzî sen var yürü sanma anı zâhiri,
İçrüden içeri erenlerin halveti.

Gönülleri doldurur erenlerin halveti,
Ölüleri diriltir erenlerin halveti.

Sanma ey zâhid bizi kim öyle hor u ahkarız
Bizler ol âyine-i âlem-nümâ-yı ekberiz
Tâlibân-ı feyz-i Ahmed bendegân-ı Haydarız
Nakşibend sûretteyiz; lâkin Melâmî-meşrebiz
İsm-i zâtı her nefes tekrâr eden hak mezhebiz

Zâhidâ erbâb-ı gaflet sandığın lâ-şüphe sen
Dahl edip kürsîde halkın boyuna takma resen
Şuğl-ı uşşak ma'nevîdir ne bilir erbâb-ı fen?
Nakşibend sûretteyiz; lâkin Melâmî-meşrebiz
İsm-i zâtı her nefes tekrâr eden hak mezhebiz

Kisve-i aşkı mülebbes hırka vü şâl istemez
Mekteb-i irfanda tahsîl eyleyen kâl istemez
Hulk-ı Hakk'ın gayrisinden başka bir hâl istemez
Nakşibend sûretteyiz; lâkin Melâmî-meşrebiz
İsm-i zâtı her nefes tekrâr eden hak mezhebiz

Kesret-i eşyâyı sanma vahdete mâni' olur
Böyle bir efkâra hâşâ ehl-i dil kâni' olur;
Zât-ı Hak eşyâyı her demde bütün câmi' olur
Nakşibend sûretteyiz; lâkin Melâmî-meşrebiz
İsm-i zâtı her nefes tekrâr eden hak mezhebiz

Bunca envâ'-ı ulûmun noktadır hep masdarı
Böyle ferman eylemiştir zât-ı vâlâ Haydari
Bâ-yı bismillâhtır ancak ehl-i Hakk'ın ezberi
Nakşibend sûretteyiz; lâkin Melâmî-meşrebiz
İsm-i zâtı her nefes tekrâr eden hak mezhebiz

İsm-i Zâhir mazhariyle dehre seyrân eyledik
Himmet-i mürşid ile aşk sahnında cevlân eyledik
Men aref dersinde hattâ kesb-i îkân eyledik
Nakşibend sûretteyiz; lâkin Melâmî-meşrebiz
İsm-i zâtı her nefes tekrâr eden hak mezhebiz

İhtiyârın selbedip; anla bizim mişvârımız;
Kim sıfât u zât-ı Hakk'ı derk ve rü'yet kârımız;
Yoksa hâriçten bilinmez dahl ile etvârımız
Nakşibend sûretteyiz; lâkin Melâmî-meşrebiz
İsm-i zâtı her nefes tekrâr eden hak mezhebiz

Söylenen nutku bilir ehl-i kemâl gayet ayân
Zümre-i uşşâka vâzıhtır bu sözler her zamân
Tâhirâ hatm-i makâl et eyle ikmâl-i beyân
Nakşibend sûretteyiz; lâkin Melâmî-meşrebiz
İsm-i zâtı her nefes tekrâr eden hak mezhebiz

Şehin Şah-ı Dü Alemdir Habib-i Kibriya Ahmed
Şefi'i Ruz-i Mahşerdir Rasul-i Müçteba Ahmed

Seni Kimdir Eden İdrak Denildi Şanına Levlak
Şeref Buldu Seninle Hâk Gubarı Tû'ti'ya Ahmed

Dü Alemden Murad Sensin Bu Hilkat'den Merâm Sensin
Arusi La Mekan Sensin Tabi Bi'Dü Sera Ahmed

Bu Hakkı Ümmetin Bi'Ar Günahkâra Nedir Serdar
Ümidi'dir Sana Her Bâr Füyûzu Ved'Duhâ Ahmed

Allah Vâhid Ehad Samed
Senden diler kullar ebed
Sensin ezel sensin ebed
Senden diler kullar ebed

Dünyâ vü ukbâda hemîn
Sensin bize bizden yakîn
Eyâ Rahîmü'l-âlemin
Senden diler kullar ebed

Evvel âhir halk-ı cihân
Zâtına etmeğe imân
Yâ zü'l-keremi ve'l ihsân
Senden diler kullar ebed

Cihâr-ı yâr-ı Mustafa
Ger âl ü evlâd ü abâ
Gerek dünyâ gerek ukbâ
Senden diler kullar ebed

Ger lutfu ger merhameti
Ger afv ü ger mağfireti
Dareynde izzü rif'atî
Senden diler kullar ebed

Cümlenin Hâlıkı Allah
Cümlenin Râzıkı Allah
Seyyid Rızâ vü nûrullah
Senden diler kullar ebed

Not: Bu ilâhi 'Vefâ Devri' denilen özel zikirde bu darplar ve esma üzerine okunabilir

Âh ey sipihr-i gaddâr
V'ey tâlî-i sitemkâr
Rahmetmedin bu zâre
Her demde kıldın azâr

Derd ile yandı cismim
Kan ile doldu çeşmim
Mahvoldu ism ü resmim
Kaldım garîb ü nâçâr

Derdim benim bilinmez
Eşk-i terim silinmez
Emvâc-ı gamım dinmez
Mânend-i seyl-i enhâr

Kurtulmadım elemden
Derd ü belâ vü gamdan
Mecrûh olup sitemden
Sînemde yâreler var

Bilinmez oldu hâlim
Kalmadı hiç mecâlim
Çerh-i felekse zâlim
Cevr eylemekde her bâr

Dâim yanar derûnum
Hem zâr ü hem zebûnum
Müstağrak-ı cünûnum
Bend-i gama giriftâr

Ağyâr eder cefâyı
Yâr eylemez vefâyı
Bilmem niçin Zekâî
Bu mihnete sezâ vâr

Bu gece yâri gördüm, şükür elhamdülillah
Ayağına yüz sürdüm, şükür elhamdülillah

Bana armağan verdi, dilimden düşmez virdi,
Gönül murada erdi, şükür elhamdülillah

Elif lam bend belinde, tesbihi var elinde,
Gönlüm aşkın selinde, şükür elhamdülillah

Yüzü nurla bezenmiş, yaradan pek özenmiş
Ne kadar da güzelmiş, şükür elhamdülillah

Sakal siyah, hiç yok ak; kalbinde nurdan revnak,
Övmüşte yaratmış Hak, şükür elhamdülillah

Tacı vardı başında, nurdan hilâl kaşında,
Yıkandım göz yaşında, şükür elhamdülillah

Pirim efendim benim, fedadır can-ü tenim
Azâd olmaz bendenim, şükür elhamdülillah 

Aşkî mest olup gitti, muhabbet cânâ yetti
Nureddin’i seyretti, şükür elhamdülillah

Nice feryâd edip zârı kılam ben
Nice bu aşk oduna yakılam ben

Ölümden korkmazan be hey yârenler
Budur korkum yardan ki ayrılam ben

E yâ Leylâ sıfat senin elinden
Varam Mecnun gibi dağa düşem ben

Yunûs eydür senin aşkın yolunda
Varam Mansur gibi berdâr olam ben

Bu aşk bir bahr-i ummândır buna hadd ü kenâr olmaz
Delîlim sırr-ı Kur’ân'dır bunu bilende âr olmaz

Süre geldik ezelîden pîrim Muhammed Alî’den
Şerâb-ı lâ-yezâlîden içenlerde humâr olmaz

Eğer âşık isen yâre sakın aldanma ağyâre
Düş İbrâhîm gibi nâre bu gülşende yanâr olmaz

Kıyamazsan bâş ü câna uzak dur girme meydâna
Bu meydânda nice başlar kesilir hiç sorar olmaz

Hakk ile Hakk olanlara kendi özün bilenlere
Dost yolunda ölenlere kan bahâsı dinâr olmaz

Bak şu Mansûr’un işine halkı üşürmüş başına
Ene'l-Hakk’ın firâşına düşenlere timâr olmaz

Seyfullah sözünde mestdir şeyhinden aldığı destdir
Dîvâne-râ kalem nîstdir ne söylese kınâr olmaz

[Nakarat]
Salatullah Selamullah
Aleyke Ya Resulallah
Aleyke Ya Habibullah

Defter-i Uşşak - https://defter-i-ussak.blogspot.com/2016/01/bu-ask-bir-bahr-i-ummandr.html

Allah Allah Rabbünâ Yâ Men Aynî Sâdîrî
Sultan küllün evliyâ pîrim Abdülkâdirî

Bağdadi dâ üs safâ dâr'ül mekârin vefâ
Nûr-i çeşm-i Mustafa pîrim Abdülkâdirî

Bağdadi küm hâviri irham hayrûl mâhiri
Ve ala kamber Alî pîrim Abdülkadirî